Training

Hoe train je de geest – Eenmaal in de bergen is opgeven geen optie meer

Bergen beklimmen is niet een soort spelletje dat op elk moment kan worden gestopt. Zelfs als je aan het plafond van je uithoudingsvermogen zit, als je benen als lood aanvoelen, als je hoofd draait van uitputting kun je niet zeggen, ik geef het op. Het is de hardste regel maar tegelijkertijd ook een liefde die alle fanatieke alpinisten delen. En zelfs wanneer je de top bereikt, is de uitdaging nog niet voltooid. Dit maakt alpinisme anders dan andere sporten en daarom is zelfkennis een van de belangrijkste vaardigheden die je in je rugzak moet meenemen.

Een sterke geest is ook erg belangrijk voor veiligheid en je moraal. Over het algemeen zijn de bergen die je tijdens een expeditie beklimt hoog en afgelegen. Een grotere fysieke reserve is daarom nodig om überhaupt succesvol te zijn. Meer afgelegen betekent ook dat je niet binnen vijftien minuten wordt gered als er iets misgaat. Een groot uithoudingsvermogen is daarom een zeer belangrijk ​​voordeel in een noodsituatie.

Volgend jaar is de grootste uitdaging waar Jur rekening mee moeten houden het gebrek aan hersteltijd. Eén expeditie volbrengen is één ding, maar je voorbereiden op een andere terwijl je nog niet helemaal hersteld bent, is alsof je 5 extra rugzakken bij je hebt die de berg mee op moet. Om te oefenen hoe dit voelt en om een ​​beter begrip te krijgen van hoe hun lichaam en geest hierop zal reageren, besloot ik om Jur tot de dag van vertrek naar de Khan Tengri in een volledig trainingsschema te houden. Ik heb hem op een tweede sportvastenprogramma gezet met het resultaat van nog eens 4 kilo gewichtsverlies. Je zou kunnen zeggen dat hij de expeditie is gestart in een overgetrainde situatie. Tricky, maar nodig. Hij moet onderweg zo goed mogelijk proberen te monitoren wat zijn lichaam en geest hem vertellen. Met deze gegevens hopen we te leren waar we ons meer bewust van moeten zijn, wat we moeten oefenen en hoe we moeten reageren in de expedities van komend jaar.

Maar hoe oefen je dit en ben je ooit in staat om te weten waar je lichaam en geest toe in staat zijn? Het antwoord op deze vraag is waarschijnlijk; Nee. Maar we kunnen het op zijn minst proberen, en de enige manier om dit te doen is door de bergen in te gaan en hem tot het uiterste te duwen. Jur  was in Kirgizië en beklom de 7200 meter hoge Khan Tengri als een poging om meer van deze zo belangrijke zelfkennis te krijgen.


Hoe trainen we de geest?

We hebben enkele basisregels in ons trainingsschema geïmplementeerd;

1. Laat de emotie vallen en word objectief over je training en prestaties.

Misschien herkennen we de gewaarwordingen die we tijdens onze training opmerken niet als emotie, omdat we denken dat de “pijn” ons stopt. Maar dat klopt niet. Het is onze reactie op pijn (of een andere negatieve omstandigheid) die ons tegenhoudt. Emotionele reacties staan een rationele besluitvorming in de weg en kunnen ons verhinderen de best mogelijke prestaties te leveren.
Als je een duursessie goed uitvoert, zullen de fysiologische sensaties op een gegeven moment pijn doen. Dat is niet het emotionele gedeelte. Onze reactie op die pijn is het emotionele deel.
Twijfel zal binnensluipen. En je begint dingen te denken als,
“Ik denk niet dat ik dit tempo kan volhouden.”

“Dit is zo moeilijk, ik ga dood.”
Al deze reacties zitten geworteld in twijfel, die weer gebonden zijn aan angst. Angst voor wat? Nou, dat is wat je zelf moet uitzoeken. Misschien is het angst voor de pijn zelf, misschien is het angst om te falen, misschien is het angst voor verwachtingen. Misschien is het al het bovenstaande of iets heel anders.
Wanneer je je zo voelt: reageer met een objectieve kijk op hoe je je voelt. Wanneer het pijn doet of wanneer je wilt stoppen, vraag jezelf dan af: wat voel ik echt? Als je echt eerlijk bent tegenover jezelf, zal je je realiseren dat je niet sterft en kun je verder. Je lichaam is sterk, zorg ervoor dat je geest dat gelooft en je zult je zelfvertrouwen trainen en veel zelfkennis over je fysieke vaardigheden opdoen.

2. Concentreer je op wat je op dat moment doet – niet op het resultaat.

Wanneer je geconfronteerd wordt met een lange of ontmoedigende dag in de bergen of trainingssessie, is het verleidelijk om je te concentreren op de finishlijn. Maar we moeten die verleiding proberen te weerstaan, omdat het onze aandacht afleidt van wat we op dit moment doen. Wanneer we ons richten op de einddoelen, in plaats van op het proces, kan dit leiden tot faalangst. Deze faalangst houd je van je beste prestatie af. Wanneer we ons richten op het proces en het huidige moment, is dit gekoppeld aan verbeterde prestaties. Dit wordt bewezen door de meeste topsporters.

3. Visualiseer de klimdag-scenario’s actief

Er zijn zoveel verschillende dingen die kunnen gebeuren tijdens een klimdag. Zorg ervoor dat je mentaal voorbereid bent op alles wat de dag je kan bezorgen. Denk bij het visualiseren aan je ideale klimdag-prestaties. Stel je voor dat je sterk, zelfverzekerd, succesvol bent. Denk aan elk aspect van de klimstrategie en visualiseer wat je moet doen om deze perfect uit te voeren. Breng er dan enkele variaties in en start een volgende set visualisaties. Misschien begin je tijdens de klim te verkrampen. Misschien bereik je niet de doelen die je jezelf hebt gesteld. Misschien word je verslagen door de hoogte. Misschien is het winderig, regent het, is het koud, etc. Wat ga je doen? Als je jouw benadering objectief, niet emotioneel visualiseert, kun je je reactie op deze situaties verbeteren. Stel je voor dat je kalm reageert op deze mogelijke problemen. Mocht het probleem zich voordoen op de eigenlijke klimdag, dan ben je mentaal voorbereid om ermee om te gaan zonder de emotionele schok. Deze visualisatiescenario’s werken het beste als ze consistent worden uitgevoerd.

4. Je bent wat je denkt, dus maak die gedachten positief.

Denk je negatief, dan krijg je negatieve resultaten. Denk je positief, dan krijg je positieve resultaten. Misschien heb je aan een van de volgende dingen al eens gedacht: ik klim niet goed in hitte, er is geen manier om het volgende kamp te bereiken zonder rust te nemen, ik kan nooit op grote hoogte slapen. Klinkt dit je bekend? Als je het jezelf genoeg vertelt, zal je het gaan geloven. Wanneer je het begint te geloven, zal je ernaar gaan handelen, of je zult de mentale fitheid missen om sterk te blijven omdat je niet gelooft dat je dat kunt. We raden aan dat je elke keer dat je merkt dat je iets negatiefs zegt over je vermogen, je het onmiddellijk opnieuw bekijkt en 5 positieve dingen over jezelf zegt. Als je hiermee consistent bent, begin je je meer te concentreren op wat mogelijk is dan op wat niet mogelijk is. Dompel jezelf bovendien onder in dingen waar je je niet prettig bij voelt, oefen dit keer op keer totdat je er vrienden mee wordt.

5. Mantras

Een mantra lijkt misschien psychologisch zweverig, maar ik beloof je dat een goed omlijnde mantra je kan helpen de stemmen in je hoofd te bestrijden en je naar een ultieme performance kan leiden.

Ik ga dit niet te soft maken: als het goed wordt gedaan, is mentale training hard werken. Het dwingt je om aspecten over jezelf te erkennen die je misschien niet wilt erkennen. Een eerlijke beoordeling van je kunnen kan een bedreiging vormen voor de identiteit die je voor jezelf hebt gemaakt en je wilt dat beeld mogelijk zoveel mogelijk beschermen. Weersta die verleiding. Maak de doorbraak door voor de zwakke punten te gaan.

De laatste momenten van een lange klimdag zijn zwaar. Je lichaam is ver voorbij het breekpunt. Het enige dat je bij elkaar houdt, is je geest. Maak die van jou zo sterk als hij kan zijn. Er kan geen twijfel bestaan in de laatste meters van een summit poging. Ik verzeker je, hoe meer moeite je in je geest stopt, hoe meer beloningen je krijgt met het lichaam.

Do it yourself!

Training geeft je lichaam meer mogelijkheden, maar bovenal zal het je geest disciplineren. Je leert hoe je zelfbeheersing kunt afdwingen, je tocht goed kunt plannen en het belangrijkste is dat je meer en meer geloof in jezelf zult creëren. Onthoud dat het jouw geest is die de woorden mogelijk en onmogelijk voorhoudt. Grenzen bestaan alleen in je verbeelding, net zoals je verbeelding nieuwe kansen kan zien. Push jezelf. Eerst in je geest, je lichaam zal volgen. Dit leert je de kunst van zelfkennis.

Als je het leuk vindt om je ervaringen te delen of om ideeën te vragen om een nieuw persoonlijk doel te stellen, stel je vragen dan in de reacties hieronder of stuur me een e-mail naar; [email protected]

Related posts

Pre-acclimatisatie doormiddel van hypoxische training – is het mogelijk om te acclimatiseren op zeeniveau?

Judith Huysmans

Voeg de getallen toe – Het gebruik van meetinstrumenten tijdens training en expeditie

Judith Huysmans

Terugkomend van de Khan Tengri – We glijden we recht de “specifieke trainingsperiode” in.

Judith Huysmans

Leave a Comment